In 'n aajd stedsje neet klein en neet groet
meh vol chagrijn
dans en springk de mins vaan noe, lösteg in 't roond
Heer dink dat stedsje is mien domein
Al lange tied is zie doed en doed kraank
Al lange tied neet mie gezoond
Groet, hiel groet is häöre noed
De mins vaan noe zingk allein ziene zaank
Väöl generaties trokke aon häör veurbij
Väöl aw generaties höbbe aon häör riekdom gegeeve
In harmonie leefde ze mèt dee mins same
De gesjiedenis zal dat altied beame
Väöl, noe vergeete lui, waore mèt häör verweeve
Väöl leefdevolle lui heet zie toen gezeen
Väöl plezeer mochte ze same beleeve
Veur de mins vaan noe heet zie altied mote oonderdoen
Väöl, hiel väöl heet dee mins häör aongedoon
Sjoenegheid, Harmonie zaog zie oondergoon
'ne Mins vol vaan "zuchte" zaog zie opstoon
Väöl "zuchte" woorte in fèlheid naogejaog
Toen de mins lielekheid veur sjoenegheid
en chaos veur harmonie aonzaog
vaan dee mins kós zie niks mie verwachte
Ouch veur häör keump daan 'n ind aon deen tied
Dee mins weurt oet häör straote weggejaog
Veur altied verslage
Nao zien lèste boetegood gedrage
't Ind vaan die hiersjappij
Zie wach en hoop op aw, nui gebore leefdevolle kompenei
